Bulwers

Wróciłam z Woodstocku i celebruję ciszę. Notka oczywiście będzie, troszkę zdjęć, ale teraz muszę znaleźć ujście mojego zdenerwowania. 

Oglądam Bablion na TVN24 i po raz pierwszy w życiu mialam ochotę rzucić pilotem w telewizor. Na początku była krótka relacja z zabaw w błocie, a następnie wspomniano o incedencie z Miecugowem. I nagle taka Małgorzata Sadurska trzaska tekstem "że to właśnie wynik owsiakowego róbta co chceta". Hello, debil był jeden, a ludzi potępiających takie zachowanie co najmniej kilka tysięcy. Potrafili głośno powiedzieć przepraszam. I tego wcale nie nauczyła nas jedyna słuszna partia, a właśnie Owsiak. Koleś był z Białegostoku, nie wiem czy to zbieg okoliczności, ale dzień wcześniej obywatel tego miasta zadał Wojewódzkiemu pytanie o fladze polskiej w psiej kupie. Zamiast wysłuchać odpowiedzi walił narodowościowymi tekstami. 

Nie mówię, że Owsiak jest święty. Czasem emocje biorą górę. Ale do jasnej cholery, to dzięki niemu moja siostrzenica została gruntownie przebadana zaraz po urodzeniu. To dzięki niemu co roku mam okazję do wspaniałego festiwalu. Pokażcie mi drugą taką osobę w naszej Polsce, która tyle zrobiła dla innych. I pokażcie mi rodzinę, w której nikt nie korzystał ze sprzętu kupionego przez WOŚP. 

Dziękuję, do widzenia.